NR 2/2014


11 lutego Kościół katolicki obchodził Światowy Dzień Chorego, który ustanowił bł. Jan Paweł II w liście skierowanym 13 maja 1992 r. do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, kard. Fiorenzo Angeliniego. Papież wyznaczył też od razu na obchody tego Dnia wspomnienie objawienia Matki Bożej w Lourdes. Ustanowienie przez Ojca Świętego bł. Jana Pawła II Światowego Dnia Chorego stało się wezwaniem do całego Kościoła powszechnego, aby poświęcić jeden dzień w roku modlitwie, refleksji i dostrzeżeniu miejsca tych, którzy cierpią na duszy i na ciele. W 2014 r. obchody Światowego Dnia Chorych odbywają się już po raz dwudziesty drugi. Temat Dnia został zaczerpnięty z listu św. Jana Apostoła: "My także winniśmy oddać życie za braci" (1 J 3, 16). Również w naszej Parafii ks. Proboszcz Tadeusz Galikowski odprawił Mszę świętą, którą sprawował w intencji osób chorych z naszej parafii. Na tę wyjątkowa liturgię przybyło wielu parafian, podczas Mszy św. ksiądz proboszcz udzielił wiernym specjalnego błogosławieństwa oraz sakramentu namaszczenia chorych. Na zakończenie Mszy św. miała miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu.


We wtorek, 4 marca Kościół katolicki obchodzi wspomnienie św. Kazimierza, królewicza. Urodził się 3 października 1458 r. jako drugi syn króla Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. Był ulubieńcem swojego ojca. Otrzymał solidne wykształcenie i wychowanie z rąk samego Jana Długosza. W 1471 r. ojciec wysłał go na Węgry, gdzie miał objąć tron. Za sprawą buntu panów węgierskich Kazimierz wrócił jednak do Polski. Był chłopcem wyjątkowo inteligentnym i uczciwym. Wszystkich jednak najbardziej zadziwiał swoją pobożnością. Nie lubił hałaśliwych zabaw rycerskich, nie pociągały go uczty ani polowania. Najchętniej przebywał wśród ubogich, którym zazwyczaj rozdawał całe swoje dochody. Dużo pokutował i modlił się. Sypiał na ziemi, nosił włosiennicę i zakładał na siebie najskromniejsze ubrania. Wieczorami przez długie godziny klęczał w kaplicy zatopiony w modlitwie przed Najświętszym Sakramentem. Żył 26 lat. Zmarł w Grodnie 4 marca 1484 r. Ciało jego złożono w katedrze wileńskiej.

5 marca obchodzimy Środę Popielcową. Wypada ona dokładnie 46 dni przed Wielką Niedzielą i rozpoczyna okres Wielkiego Postu. Jest to święto kościelne, ale nie jest ono dniem wolnym od pracy. Przesłanie Środy Popielcowej polega na przypomnieniu wiernym o konieczności pokuty i duchowego przygotowania się na świętowanie zmartwychwstania Chrystusa. Główny obrzęd Środy Popielcowej wywodzi się z czasów starożytnych, z tradycji judaizmu, w której to Żydzi na znak postu i pokuty posypywali głowy popiołem. Miał to być akt najwyższej skruchy, polegający na uznaniu własnej marności w oczach Boga. Grzesznik podkreślał w ten sposób własną śmiertelność i znikomość. W Kościele katolickim zwyczaj posypywania głowy popiołem w pierwszy dzień Wielkiego Postu został wprowadzony w XI wieku przez papieża Urbana II. Ustalono również, że popiół będzie pochodził z palm poświęconych w zeszłoroczną Niedzielę Palmową. Ponadto, Jan Paweł II ogłosił Popielec Dniem modlitw o pokój na świecie. W Środę Popielcową katolików obowiązuje post ścisły, a więc spożycie trzech posiłków, w tym jednego do sytości. W kościołach kapłani odziani w fioletowe szaty liturgiczne, będące symbolem pokuty, odprawiają msze święte. Centralnym rytuałem podczas nabożeństwa jest posypywanie głów wiernych popiołem. Kapłani czyniąc to, wypowiadają słowa z Księgi Rodzaju: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” lub cytują słowa Ewangelii świętego Marka: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Obrzędowi towarzyszy odśpiewywanie pokutnych pieśni: „Wisi na krzyżu”, „Ludu, mój ludu” czy „Jezu Chryste, Panie miły”. W tradycji ludowej w niektórych regionach Polski istniał również zwyczaj, zgodnie z którym w ten dzień posypywano popiołem pola, co miało zapewnić przyszły.

8 marca obchodzimy Dzień Kobiet

Pierwsze informacje na temat czczenia płci pięknej pochodzą ze starożytnej Grecji, gdzie mężatki w październiku, tuż przed jesiennymi siewami, przygotowywały specjalny festyn ku czci bogini życia i śmierci. Oddawały się wtedy rozmyślaniom, tańczyły i ostatecznie składały ofiarę z zabitego prosiaka. Z kolei w starożytnym Rzymie obchodzono święto zwane Martonaliami, które przypadało w pierwszym tygodniu marca i było związane z nowym rokiem, macierzyństwem i płodnością. W tym dniu kobiety opuszczały swoje domostwa i z kwiatami udawały się do świątyni Junony, która była uosobieniem cnót kobiety, żony i matki. Tego dnia składano w ofierze królowej niebios krowę i modlono się o zdrowie, opiekę nad rodzin, szczęście w małżeństwie, potomstwo i poród bez komplikacji.
Dokładne ustalenie genezy dnia kobiet jest trudne, ponieważ różne źródła podają różne wersje. W czasach nowożytnych w Europie najstarsze wzmianki o święcie kobiet pochodzą z Francji z 1824 r., kiedy to praczki przygotowywały uroczyste zapusty: chodziły od gospody do gospody, śpiewały i tańczyły chcąc oderwać się od prozy życia. Kolejna kluczowa data to 1857 r. kiedy kobiety zatrudnione w nowojorskiej przędzalni bawełny zorganizowały strajk i domagały się krótszego dnia pracy oraz takiego samego wynagrodzenia za pracę, jakie otrzymywali mężczyźni. W Stanach Zjednoczonych dzień kobiet po raz pierwszy obchodzony był 20 lutego 1908 r., kiedy to miały miejsce wielkie demonstracje na rzecz politycznych i ekonomicznych praw kobiet, a przede wszystkim przyznania kobietom prawa do udziału w wyborach. W 1909 r. Socjalistyczna Partia Ameryki ogłosiła ostatnią niedzielę lutego Międzynarodowym Dniem Kobiet. W 1910 r. na II Międzynarodowym Kongresie Kobiet-Socjalistek, Klara Zetkin (niemiecka socjalistka), zainspirowana działaniami amerykańskich koleżanek, wystąpiła z postulatem ustanowienia Międzynarodowego Dnia Kobiet. Propozycja została przyjęta, jednak żadna konkretna data nie została zaproponowana. Dlatego Międzynarodowy Dzień Kobiet po raz pierwszy w krajach europejskich (Niemczech, Austrii, Danii i Szwajcarii) był obchodzony 19 marca 1911 r. Data ta – różna od dzisiejszej – została wybrana przez niemieckie socjalistki w nawiązaniu do wydarzeń z 1848 r., kiedy to król Prus, stojąc w obliczu zbrojnego powstania, złożył obietnicę przeprowadzenia szeregu reform – w tym, niespełnioną, przyznania praw wyborczych kobietom. Datę 8 marca obrano ostatecznie w 1921 r. jako postanowienie II. Komunistycznej Konferencji Kobiet. Dodatkowo dzień ten miał upamiętniać dwa wydarzenia z 8 marca: wspomniany strajk szwaczek z 1857 r. w Nowym Jorku i strajk włókniarek z 1917 r. w rosyjskim Piotrogrodzie. W Rosji bowiem Dzień Kobiet miał szczególnie dramatyczny przebieg: demonstracja pracownic przemysłu tekstylnego została krwawo stłumiona i przerodziła się w rozruchy, na skutek których car Mikołaj II został zmuszony do abdykacji. Powołany następnie Rząd Tymczasowy przyznał kobietom prawa wyborcze. Wydarzenia te – nazywane później Rewolucją Lutową – zaczęły się, według obowiązującego wówczas w Rosji Kalendarza Juliańskiego w dniu 23 lutego, natomiast zgodnie z Kalendarzem Gregoriańskim był to dzień 8 marca. Warto wspomnieć jeszcze jedną teorię na temat powstania święta kobiet. Głosi ona, że dzień kobiet obchodzony jest w związku z marcowym wystąpieniem jednego z posłów w brytyjskim parlamencie, który domagał się w swoim przemówieniu większych praw dla kobiet.
W Polsce święto kobiet zostało zauważone dopiero po II wojnie światowej. W tym dniu, w okresie PRL, w zakładach pracy panie otrzymywały życzenia i prezenty, który zazwyczaj stanowiły rajstopy, kawa lub mydło oraz kwiatowy upominek w postaci czerwonego goździka lub tulipana. Centralne obchody Międzynarodowego Dnia Kobiet zostały w Polsce zlikwidowane w 1993 r., definitywnie zniosła je Pani Premier Hanna Suchocka.

Msza Święta z okazji Dnia Kobiet

Warto przypomnieć, że Jan Paweł II w Dzień Kobiet odprawiał Mszę Św. w ich intencji. Również i w naszej parafii w dniu 8 marca z okazji Dnia Kobiet jest odprawiana Msza Św. o godz. 16:00. Jest to gest będący wyrazem szacunku dla kobiety i zatroskania o jej godność i powołanie. Zachęcam wszystkie panie do uczestnictwa. Mam nadzieję, że nie zabraknie też panów. Niech Msza Św. Będzie wyrazem szacunku dla ich codziennej pracy.

Liturgia na niedzielę 23 lutego 2014 r.

EWANGELIA
Mt 5, 38-48 Przykazanie miłości nieprzyjaciół

Pierwsze czytanie: Kpł 19, 1-2. 17-18 Przykazania miłości bliźniego

Psalm responsoryjny: Ps 103 (102), 1-2. 3-4. 8 i 10. 12-13 (R.: por. 8a)

Drugie czytanie: 1 Kor 3, 16-23 Prawdziwa mądrość to trwać przy Chrystusie

Śpiew przed Ewangelią: 1 J 2, 5

Ewangelia: Mt 5, 38-48 Przykazanie miłości nieprzyjaciół



Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że powiedziano: “Oko za oko i ząb za ząb”. A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. Słyszeliście, że powiedziano: “Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».

Komentarz:
Jezus znosi prawo odwetu, zastępując je prawem miłości. Poprzez rezygnację z własnych (nawet słusznych) praw i pragnienie dobra drugiej osoby, uczeń Jezusa może przyczynić się do jej nawrócenia i zmiany życia. Rezygnując z zemsty i nienawiści, ma jednak prawo do obrony własnej godności i obowiązek zwalczania zła w świecie. Św. Paweł zawarł nowe prawo Jezusa w słowach: „Nie daj się zwyciężać złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz 12, 21). Stary Testament nakazywał miłować bliźniego. Jezus rozszerza ten nakaz o miłość nieprzyjaciół: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują”. To jest rdzeń, serce całej świętości, doskonałości ucznia Jezusa. Nowe przykazanie miłości. Jezus nie dzieli ludzi na dobrych i złych. Miłość nie może ograniczać się tylko do ludzi nam przyjaznych, bliskich. Autentyczna miłość powinna obejmować każdego – nawet wroga. Jezus argumentuje: „tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce jego wschodzi nad złymi i dobrymi i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych”. Deszcze i słońce to znak łaskawości Bożej. Jeżeli Ojciec kocha dobrych i złych, jeżeli posyła Jezusa dla całej ludzkości, to ja nie mogę dzielić ludzi na dobrych i złych, przyjaznych i nieprzyjaznych (dobrych kocham, a złych nienawidzę). Miłość nie zna podziałów ani granic. Doświadczenie bezwarunkowej i absolutnej miłości Ojca prowadzi do miłości każdego człowieka. Oczywiście, miłość ma swoje „odcienie” i natężenie. Inaczej kocham rodziców, dzieci, żonę lub męża, przyjaciół, a inaczej osoby „neutralne”, „obce” czy raniące mnie. Ostateczną miarą miłości jest sam Bóg: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”. Grecki wyraz „teleios” oznacza nie tylko„doskonały”, ale również: „pełny, całkowity, kompletny, dojrzały” i pochodzi od „telos” – „cel, spełnienie, kres, dojrzałość”. Dążyć do doskonałości, oznacza zmierzać do pełni, celu, którym jest Bóg – Miłość i Świętość poprzez pokorę, czyli zgodę na siebie; swoje życie i powołanie, akceptację grzeszności ale również świadomość własnej wartości i godności w Bogu. W jaki sposób reaguję wobec niesprawiedliwości i agresji innych? Jak ja rozumiem miłość nieprzyjaciół? A jak stosuję ją w praktyce? Kogo jest mi najtrudniej dziś pokochać? Czy nie dążę do duchowego perfekcjonizmu? Co dla mnie oznacza naśladować doskonałego Boga?


OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE – VII NIEDZIELA ZWYKŁA – 23.02.2014r.

1. Za złożoną dzisiejszą ofiarę na cele parafialne składam serdeczne - Bóg zapłać.
2. Dzisiaj rozpoczynamy Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu. W czasie Wielkiego Postu będzie wyłożona Złota Księga Trzeźwości, w której mogą się wpisywać wszystkie osoby, pragnące podjąć zobowiązania abstynenckie na krótszy lub dłuższy okres, dając dobre świadectwo dla innych.
3. W środę 5 marca, rozpoczynamy szczególny okres w roku kościelnym – Wielki Post. Przyjdźmy licznie do kościoła na Msze Św. o godz. 10.00 lub 16.00, podczas których odbędzie się obrzęd posypania głów poświęconym popiołem. Rozważając tajemnicę Męki i Śmierci Chrystusa, chcemy przygotować się dobrze na Święta Zmartwychwstania Pańskiego. Przychodźmy też licznie do kościoła w każdy piątek, o godz. 16.00, na nabożeństwo Drogi Krzyżowej, a po niej odprawiana będzie Msza Święta. Kolejne części nabożeństwa Gorzkich Żalów odśpiewamy w niedzielę, o godz. 10.00 - osoby, które przyjdą na Mszę Św. o godz. 9.00 mogłyby trochę dłużej pozostać w kościele, a ci przychodzący na Mszę Św. o godz. 10.30, mogliby przyjść pół godziny wcześniej. Za udział w nabożeństwach wielkopostnych można uzyskać odpust zupełny.
4. Pamiętajmy, że czas pokuty w Kościele stanowi okres Wielkiego Postu, a także wszystkie piątki całego roku. Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych w każdy piątek obowiązuje wszystkich, którzy ukończyli 14 rok życia. Post ścisły, kiedy ograniczamy także ilość spożywanych posiłków, obowiązuje w Środę Popielcową i w Wielki Piątek, wszystkich między 18 a 60 rokiem życia
5. Związek małżeński pragną zawrzeć: Joanna Kraskowska, stanu wolnego, zam. Rychława 35 i Sławomir Głąb, stanu wolnego, zam. Rudawki 41 oraz Sabina Staniak, stanu wolnego, zam. Krusze 12, parafia Bzowo i Mateusz Majkowski , stanu wolnego, zam. Twarda Góra 10/1. Jest to ich zapowiedź pierwsza. Ktokolwiek wiedziałby o jakichkolwiek przeszkodach małżeńskich ma obowiązek w sumieniu poinformować o nich ks. proboszcza.
6. Jeżeli ktoś chce wesprzeć prowadzenie i rozwój naszej katolickiej Szkoły w Rychławie może to uczynić przez przekazanie na ten cel 1% swojego podatku. Szczegóły na ulotkach wyłożonych pod chórem na stoliku.

INTENCJE MSZALNE:
poniedziałek
godz. 16.00 – za śp. Władysława Głąb w rocznicę urodzin.
wtorek
godz. 16.00 – za śp. Rodziców Annę i Jana Langowskich i dziadków z obojga stron.
środa godz. 16.00 – za śp. Salomeę i Kazimierza Banaszak oraz Helenę Droszkowską.
czwartek
godz. 16.00 – za śp. Księży pracujących w naszej parafii i zmarłe członkinie Żywego Różańca.
piątek
godz. 16.00 – za śp. Krystynę Scherff w miesiąc po pogrzebie.
sobota
godz. 16.00 – za śp. Anielę i Franciszka Mąkosa
niedziela (2 marca):
godz. 7.20 – za śp. Stanisława Pezda w rocznicę śmierci.
godz. 9.00 – za śp. Stefanię i Kazimierza Buławskich oraz Jadwigę, Jana i Władysława Mazurkiewicz.
godz. 10.30 – za śp. Z rodziny Grzyb i Kruczyńskich w rocznicę śmierci Władysławy.

Kącik dla dzieci

Odszukaj nazwy wiosennych kwiatów (w wierszach i kolumnach) i zamaluj je na zielono. Pozostałe litery wpisz do tabelki znajdującej się poniżej diagramu, a odczytasz rozwiązanie.



Rozwiązanie zadania – hasło – należy napisać na kuponie i do 2 marca wrzucić do koszyka przy ambonie. Losowanie nagród w niedzielę 2 marca, po mszy świętej o godzinie 10.30.




KUPON - lutowy
..................................
imię i nazwisko dziecka, wiek

...............................................
hasło