+ Parafia pw. sw. Andrzeja Boboli w Kamionce +
SPRAWY PARAFIALNE
Caritas
Cmentarz, pogrzeb
Duszpasterz
Kaplice
Kosciol
Ministranci
Nasz Patron
Pielgrzymki
Rada Parafialna
Sluzba liturgiczna
Wspolpracownicy parafialni
Zycie Sakramentalne
Zywy Roaniec
Archiwum
SPRAWY ŚRODOWISKOWE
Miejscowosci
Ochotnicza Straz Pozarna
Szkoly
PISANO O NAS
Archwium prasowe
GŁOS PARAFII NR 5
NR 5/2014


Z ŻYCIA PARAFII

10 kwietnia – MŁODZIEŻ W NASZEJ PARAFII PRZYJMIE SAKRAMENT BIERZMOWANIA
Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego ma swoje biblijne źródło. Są nim słowa proroka Izajasza:
„I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.”(Iz 11,2)
Prorok opisuje w tych wersetach Mesjasza. A więc - w chrześcijańskim rozumieniu powyższych słów - to Jezus Chrystus jest ową różdżką i odroślą, na której spoczywa Duch. Do sześciu darów zapisanych w hebrajskiej wersji proroctwa, Septuaginta i Wulgata (czyli Biblia grecka i łacińska) dołączyły dar pobożności. I w ten sposób powstała modlitwa o siedem darów Ducha, która jest w gruncie rzeczy prośbą o jak największe - bo Duchowe - podobieństwo do Jezusa. Siedmiu darom odpowiadają w Biblii owoce Ducha: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22). Zauważmy: siedem darów Ducha oscyluje wokół mądrości życia. Jest to mądrość wywiedziona z wiary w Boga; to rozumienie życia przez jej (wiary) pryzmat. Dziewięć owoców Ducha stanowią „cnoty miękkie”, skupione wokół tego, co łagodne. Jest to łagodność wywiedziona z objawionego przez Jezusa „miłosiernego serca” Boga. „Szmer łagodnego powiewu” (a nie wichura, trzęsienie ziemi czy ogień) to miejsce, w którym „jest Bóg” (por. 1 Krl 19,11-12). Oto mądrość, oto jej owoce. Oto skutek siedmiu darów Ducha.
1. Dar mądrości Jest on uczestniczeniem w mądrości Jezusa, czyli widzeniem ludzi, rzeczy i ich relacji takimi, jakimi widzi je On. Jest to dar patrzenia na rzeczywistość oczami Boga, widzenia wszystkiego w perspektywie wieczności. Święty Tomasz pisał w tym miejscu o mądrości jako o „Bożym instynkcie”. Dar mądrości jest związany bardziej z miłością niż z samym rozumem. Jego przeciwieństwem jest głupota, która jest brakiem smaku w sprawach Bożych. Głupota w myśleniu o życiu nie bierze pod uwagę krzyża, śmierci, kruchości życia; nie uwzględnia w ogóle Boga, zawęża horyzont życia wyłącznie do doczesności.
2. Dar rozumu Jest on sztuką wnikania w tajemnice Boże. Dar rozumu pojmuje relację między Krzyżem a Trójcą Świętą, między moim krzyżem a miłością Boga - w konkretnej perspektywie mojego życia, losu. Pomaga on rozumieć głęboko to, co najważniejsze: życie, miłość, śmierć. Bez tego daru człowiek nie jest w stanie patrzeć z odwagą na to, co się z nim dzieje, traci „Ducha”. „Rozumnie” znaczy „biorąc pod uwagę Boga”.
3. Dar rady Jest on kunsztem orientacji w moralnej złożoności życia. Pozwala radować się życiem, jego prostą, codzienną osnową. Pozwala się nie gubić, niweluje niepokój rodzący wątpliwości, z których powodu człowiek odwleka podjęcie „moralnych” decyzji. Dar rady przynosi duchowy pokój, uzdalnia do entuzjazmu i do działania. Jest źródłem pasji życia.
4. Dar męstwa Jest pokarmem nadziei. To głównie ten dar uwalnia człowieka od lęku przed największym wrogiem - śmiercią. Daje siłę „Ducha”, potrzebną w trudnych doświadczeniach życia, takich jak choroby, rozłąki, sytuacje, o których wiemy, że nie będą miały ziemskiego happy endu. Dar męstwa pomaga czerpać siłę do życia z samego źródła witalności: z Boga samego.
5. Dar wiedzy (umiejętności) Jest on poznawaniem prawdy o Bogu i budowaniem wiedzy o sobie, ludziach i świecie na tej właśnie prawdzie. Tak o tym darze mawiał święty Proboszcz z Ars: „chrześcijanin natchniony przez Ducha Świętego potrafi rozróżniać. Oko świata nie widzi dalej niż życie, tak jak i moje oko nie widzi dalej niż do tego muru, gdy drzwi kościoła są zamknięte; lecz oko chrześcijanina widzi aż po głębię wieczności”. A święta Teresa z Lisieux: „Wiedza Miłości, och tak! (...) Tylko takiej wiedzy pragnę!”.
6. Dar bojaźni Pańskiej Jest on taką miłością do Boga, która świadoma jest własnej kruchości. To lęk przed tym, aby nie zerwać z Nim relacji, poczucie głębokie, że Bóg jest tajemnicą, z którą nie można igrać; lęk przed tym, że nie jest się w stanie sprostać wielkiej, Boskiej miłości, a równocześnie silne pragnienie bycia całym dla Boga. To dar, który owocuje odpowiedzialnością za siebie i innych. Bojaźń wobec Pana nie jest czymś, co miażdży, ale czymś, co poszerza serce i daje radość. W tym sensie jest syntezą biblijnej duchowości.
7. Dar pobożności Jest on zdolnością traktowania Boga jako Ojca. Czyli bycia wobec Niego na sposób synowski; prosto, z ciepłym szacunkiem, czule; wychwalając Go i adorując. Światłem dla „bycia pobożnym” jest Jezus i Jego słowo Abba, Jego modlitwa. Ale pobożność wyraża się również w sposobie odnoszenia się do ludzi. Poznać ją po wrażliwości, delikatności, serdeczności. Łagodność jest jej lakmusowym papierkiem. Jej przeciwieństwem jest niezdolność rozumienia innych, niewrażliwość na nich, zatwardziałość serca. Pobożność ma po prostu swoje źródło w świadomości, że jest się dzieckiem Boga. I jest tej świadomości siłą oraz owocem. A jeśli się tego poczucia nie ma, to źle się traktuje zarówno Boga, jak i ludzi...
Ksiądz Grzegorz Ryś powiedział: „Duch jest jak woda. A podstawową cechą wody (tak przynajmniej twierdzi św. Franciszek) jest - obok jej niezwykłej użyteczności - pokora: »Pochwalony bądź, Panie mój, przez siostrę wodę, która jest bardzo pożyteczna i pokorna, i cenna, i czysta« (Pieśń słoneczna). Otóż tak właśnie: pijemy kawę, herbatę lub kompot; jemy rosół, barszcz czerwony z uszkami lub bigos. Wszystko nie zaistnieje bez wody, ale uwagę naszą przykuwa jedynie np. wyjątkowy gatunek kawy lub smak ulubionych owoców. Rolę wody odkrywamy dopiero, gdy jej naraz zabraknie: w kranie, w studni, w źródle. Czy nie tak samo jest w naszym życiu duchowym? Jakże łatwo przychodzi nam samym sobie przypisać zasługę w »wypracowaniu« takiej czy innej cnoty; jakże teoretycznym słowem wydaje się nam wtedy »łaska«. Jakiego dna musimy nieraz sięgnąć w życiu, by odkryć źródło siły w prostych znakach sakramentalnych? Mówimy: »modliłem się«, a Paweł mówi - słuszniej (ale wymyka się to naszemu doświadczeniu) - »Duch modli się w nas« (por. Rz 8). Duch jak woda”. Natomiast metropolity Ignatiosa z ekumenicznego zjazdu w Uppsali w 1968 roku stwierdził: „Bez Ducha Świętego Bóg jest daleki, Chrystus jest przeszłością, Ewangelia martwą literą, Kościół tylko organizacją, władza panowaniem, posłannictwo propagandą, kult przywoływaniem wspomnień, a postępowanie po chrześcijańsku moralnością niewolników”. Módlmy się więc o dary Ducha świętego nie tylko dla naszej młodzieży przystępującej do sakramentu bierzmowania, ale dla nas samych, abyśmy w dzisiejszym trudnym świecie umieli kierować się Bożą mądrością i nie ulegali trendom i modom.

Modlitwa do Ducha Świętego:
Duchu Święty, proszę Cię o dar Mądrości do lepszego poznawania Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar Rozumu do lepszego zrozumienia ducha tajemnic wiary świętej,
o dar Umiejętności, abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,
o dar Rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady i u Ciebie ją zawsze znajdował,
o dar Męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać,
o dar Pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,
o dar Bojaźni Bożej, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie nie mogły mnie od Ciebie oderwać.

6 kwietnia 2014 r. Piąta Niedziela Wielkiego Postu

Pierwsze czytanie: Ez 37, 12-14 Udzielę wam mego ducha, byście ożyli

Psalm responsoryjny: Ps 130 (129), 1-2. 3-4. 5-7a. 7bc-8 (R.: por. 7)

Drugie czytanie: Rz 8, 8-11 Mieszka w was Duch Tego, który wskrzesił Jezusa

Śpiew przed Ewangelią: J 11, 25a. 26

Ewangelia: J 11, 3-7. 17. 20-27. 33b-45 Wskrzeszenie Łazarza

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Siostry Łazarza posłały do Jezusa wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz». Jezus usłyszawszy to rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą». A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. Mimo jednak, że słyszał o jego chorobie, zatrzymał się przez dwa dni w miejscu pobytu. Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy znów do Judei». Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już od czterech dni spoczywającego w grobie. Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Rzekła Marta do Niego: «Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Rzekł do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat». Jezus wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: «Gdzieście go położyli?» Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz». Jezus zapłakał. A Żydzi rzekli: «Oto jak go miłował!» Niektórzy z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?» A Jezus ponownie okazując głębokie wzruszenie przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. Jezus rzekł: «Usuńcie kamień». Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: «Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie». Jezus rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?» Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, żeś Mnie wysłuchał. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie lud to powiedziałem, aby uwierzyli, żeś Ty mnie posłał». To powiedziawszy zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce powiązane opaskami, a twarz jego była zawinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić». Wielu więc spośród Żydów przybyłych do Marii ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.

KOMENTARZ

Dzisiaj stanął przed nami Chrystus jako zwycięzca śmierci, jako Ten, który ma władzę nad śmiercią: Łazarz wychodzi z grobu. Tu objawia się Chrystus w pełni mocy. ,,Nadeszła godzina, w której umarli usłyszą głos Syna Człowieczego. Ci, którzy usłyszą te słowa, będą żyli. Nadeszła godzina, w której ci, którzy są w grobach, usłyszą głos Syna Człowieczego. Ci, którzy źle czynili, wstaną na zmartwychwstanie sądu; ci, którzy czynili dobrze, wstaną na zmartwychwstanie życia'' (por. J 5, 28-29). To nie są puste słowa: ,,Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki'' (J 11, 25-26). Ten, który te słowa wypowiedział, objawił swoją moc. Łazarz od czterech dni leżał w grobie. Jego ciało już się rozkładało. I oto słowa Syna Bożego: ,,Wyjdź!'' i dokonuje się fakt wskrzeszenia. Jest to znak potwierdzenia, że obietnice Chrystusa, to nie są tylko słowa, ale że za słowami kryje się życie, niezwykła moc. Musimy sobie uświadomić, że tu nie chodzi o to, co się stało kiedyś w Betanii, ale o to, co się dzieje teraz, co dokonuje się w naszym życiu. ,,Przyjdzie godzina, kiedy umarli w grobach usłyszą głos Syna Człowieczego'' (por. J 5, 28). To się spełni. Każdy z nas będzie uczestnikiem tego wydarzenia. Do każdego też dotrze głos Boga wszechmocnego, Dawcy życia, który nas wyzwoli z grobu i każdy z nas stanie przed Nim. Przyjdzie godzina, już jest ta godzina, w której umarli usłyszą głos Syna Bożego. Ci, którzy usłyszą, będą żyli. To jest obecna chwila. My jesteśmy umarli na duchu; ale mamy słowo Boga. Jeżeli przyjmujemy je z wiarą, już przechodzimy ze śmierci do życia. Ci, którzy usłyszą te słowa, uwierzą Ewangelii, będą żyli. I to jest nasze pierwsze zmartwychwstanie. Ono dokonuje się wtedy, gdy wierzymy w słowo Chrystusa, gdy słowo życia przyjmujemy do swojego serca, gdy odpowiadamy na wezwanie: wierzę Panie - już wtedy przechodzimy ze śmierci do życia. Chrystus pyta nas dzisiaj tak, jak pytał kiedyś Martę: ,,Jam jest zmartwychwstanie i życie. Kto wierzy we Mnie, będzie miał życie. Czy wierzysz w to?'' (por. J 11, 25-26) Niech każdy z nas odpowie dzisiaj na to pytanie.

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE – V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU –6.04.2014r.

1. Od dzisiaj rozpoczynamy nasze rekolekcje wielkopostne. Msza Święta z nauką rekolekcyjną dla młodzieży i dorosłych od poniedziałku do środy o godz. 17.00. Niech nasze czynne uczestnictwo w rekolekcjach będzie czasem zatrzymania się w biegu naszego życia, dobrym przygotowaniem się do Świąt Zmartwychwstania i kanonizacji naszego rodaka papieża Jana Pawła II. Dzieci swoje rekolekcje będą miały w tym samym terminie w godzinach przedpołudniowych.
2. We wtorek 8 kwietnia będzie nasza parafialna spowiedź przedświąteczna. Spowiedź będzie w godzinach: od 9.00 do 10.00 i od 15.30 do 17.00. Proszę wszystkich parafian, aby skorzystać z tej możliwości gdyż będzie więcej księży.
3. W czwartek 10 kwietnia o godz.17.00 nasza młodzież przyjmie sakrament bierzmowania. Zapraszam wszystkich parafian na uroczystą Mszę Świętą pod przewodnictwem J. E. ks. bpa Piotra Krupy.
4. Dzisiaj zbiórka do puszek na dożywianie dzieci w szkołach. CARITAS organizuje przedświąteczną zbiórkę darów dla ubogich. W sklepach spożywczych w Kamionce, Rychławie oraz Milewie zostaną wyłożone specjalne kartony z logo CARITASU, do których można wrzucić część produktów zakupionych wcześniej w sklepie. Mogą to być np. słodycze, mąka, cukier, makarony lub też inne trwałe produkty. Przed Świętami zostaną one przekazane najuboższym rodzinom.
6. W najbliższy piątek 11 kwietnia o godz. 17.00 będzie Droga Krzyżowa z Rychławy do Kamionki – zapraszam wszystkich parafian, a szczególnie młodych przedstawicieli wszystkich wiosek położonych na terenie parafii do niesienia Krzyża. Weźmy ze sobą książeczki do nabożeństwa, abyśmy wszyscy włączali się w śpiewy w czasie trasy.



Kącik dla dzieci

1) ... do Miłosierdzia Bożego
2) piękny kwiat z kolcami
3) strój ministranta
4) miejscowość, w której objawiła się Matka Boża
5) w czasie mszy św. przeistacza się w Krew Chrystusa
6) budynek, do którego chodzimy na mszę świętą
7) w czasie mszy św. przeistacza się w Ciało Chrystusa
8) mały koralik

Wypełniony obrazek wytnij wraz z kuponem. Rozwiązanie zadania – hasło – należy napisać na kuponie wrzucić do koszyka przy ambonie. Losowanie nagród w niedzielę 13 kwietnia, po mszy świętej o godzinie 10.30.

KUPON - KWIETNIOWY
..................................
imię i nazwisko dziecka, wiek

.....................................
hasło


Dodane przez parafia dnia April 12 2014 11:26:44 1259 Czytań · Drukuj
TU WARTO ZAJRZEĆ
www.vatican.va
www.episkopat.pl
www.radioglos.pl
www.diecezja-pelplin.pl
www.caritas.pelplin.pl
www.pielgrzym.pelplin.pl
www.pelplin.ksm.org.pl
www.opoka.org.pl
www.e.kai.pl
www.niedziela.pl
www.goscniedzielny.pl
mlodziez.pelplin.diecezja
ministranci.pelplin.diecezja
www.hli.org.pl
www.kociewiacy.pl
www.kociewiak.pl
www.smetowo.pl
www.bip.gminanowe.pl
www.miasto-nowe.com
www.mateusz.pl
www.amen.pl
www.katolik.pl
www.wiara.pl
www.biblia.pl
www.biblioteka.natan.pl
www.spiewnik.com
www.lednica2000.pl
www.dzielo.pl
www.rodzina.org.pl
www.pieszapielgrzymka.pl
sanktuarium-piaseczno.pl
www.parafiada.pl
www.wikipedia.org
www.ludio.pl
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.