NR 14/2014

Dożynki gminno - parafialne

23 sierpnia 2014r. przeżywaliśmy piękną uroczystość dziękczynienia za plony tego roku - dożynki gminno parafialne. Organizatorami byli Pani wójt Gminy Smętowo Gr. Zofia Kirszenstein oraz ks. proboszcz Tadeusz Galikowski. Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. pod przewodnictwem ks. infułata Stanisława Grunta z Pelplina. W czasie Mszy św. zostały poświęcone chleby, owoce i warzywa oraz wieniec dożynkowy. Dalsza uroczystość odbywała się na naszym boisku im. św. Jana Pawła II. Swoją obecnością na dożynkach zaszczycili wiceminister zdrowia Pan Sławomir Neumann, starosta starogardzki Pan Leszek Burczyk oraz burmistrz Nowego Pan Czesław Woliński. Po wystąpieniu gospodarzy i gości dożynek było dzielenie się chlebem dożynkowym. Potem nastąpiła część artystyczna wystąpił zespół Clver oraz zabawa ludowa. Były różne atrakcje – loteria fantowa, stoiska wystawiennicze, zabawy dla dzieci, chleb ze smalcem i ogórkiem, grochówka i kiełbaski, wata cukrowa i ciasto z kawką i wiele innych atrakcji.







Test człowieka różańcowego

„Nie sposób wymienić niezliczoną rzeszę świętych, którzy znaleźli w Różańcu autentyczną drogę uświęcenia. Wystarczy wspomnieć św. Ludwika Marię Grignion de Montforta, autora cennego dzieła o Różańcu, a bliżej naszych czasów – o. Pio z Pietrelciny (…). Szczególny zaś charyzmat, jako prawdziwy apostoł Różańca, miał bł. Bartłomiej Longo. Jego droga świętości oparta była na natchnieniu, jakie usłyszał w głębi serca: «Kto szerzy różaniec, ten jest ocalony!»” (Jan Paweł II, Rosarium Virginis Mariae, 8).

Czy nie podobne natchnienie towarzyszyło Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, gdy ogłaszał Rok Różańca? Czy prośba Papieża o to, by zaufać tej modlitwie, nie wynika z wiary, że różaniec jest lekarstwem dla współczesnego chrześcijanina, który boi się o swoją wiarę i z trudem szuka swego miejsca w świecie? Modlitwa nie jest bowiem sposobem na ucieczkę od wrogiej i niezrozumiałej rzeczywistości, lecz metodą na mądre zmierzenie się z nią.
Św. Paweł napisał kiedyś do swoich „dzieci w Chrystusie”: „Wy jesteście moim listem polecającym…” (por. 2 Kor 3, 1-2). Chodziło rzecz jasna o chrześcijan, których niegdyś nauczał, a którzy – przez swoją postawę – stali się chlubą Apostoła. Święty Jan Paweł II pewnie chciałby, byśmy my, Jego słuchacze, sami stali się żywymi apostołami tej modlitwy, byśmy swoim życiem ukazywali jej skuteczność. Czy jestem żywą zachętą do tego, by ludzie wokół mnie sięgali po różaniec? Czy jestem żywym „listem o różańcu”? Tym, którzy chcieliby się na serio zmierzyć z tym pytaniem, polecam prosty „test człowieka różańcowego”. Albowiem nie każdy, kto odmawia w należnym porządku Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo, może nazwać siebie człowiekiem różańcowym. Różańca się nie odmawia, różańcem się żyje… albo i nie. Otóż Ojciec Święty wymienił kilka najważniejszych aspektów modlitwy różańcowej. Jeśli odnajdujemy w nich siebie, jeśli mówią one również o naszym życiu, wówczas zapewne będziemy skuteczni jako apostołowie różańca. Jeśli nie, to pora nam się znów zabrać za lekturę.

Oto kryteria człowieka różańcowego:

1. Różaniec to „wspominanie Jezusa z Maryją”. Czy odmawiane przeze mnie Zdrowaśki pomagają mi patrzeć na Jezusa?
2. Różaniec to „uczenie się Chrystusa z Maryją”. Czy mogę powiedzieć, że dzięki modlitwie różańcowej znam Mistrza coraz lepiej? Czy rozumiem lepiej Jego słowa, gesty, pragnienia?
3. Różaniec to „upodabnianie się do Chrystusa z Maryją”. Czy moje życie zmienia się dzięki różańcowi? Czy pomaga mi on w naśladowaniu Chrystusa?
4. Różaniec to „prosić Chrystusa z Maryją”. Czy na modlitwę zabieram ze sobą sprawy, ludzi i ich problemy? Czy upodabniam się do Matki Bożej, która „z Synem swoim nas jedna, Synowi swemu nas poleca, Synowi swemu nas oddaje”?
5. Różaniec to „głoszenie Chrystusa z Maryją” .Modlitwa różańcowa przemienia tych, którzy się nią modlą. Dzięki tej przemianie całe ich życie staje się apostolatem na wzór Maryi – dyskretną, ale skuteczną ewangelizacją świata. Czy tak jest ze mną? Nie muszę być wielkim kaznodzieją, by mówić ludziom wokół siebie: „Uczyńcie, co wam Jezus powie” (por. J 2, 5).
Rok Różańca już minął. Ale praca nad różańcową duchowością nas, współczesnych chrześcijan, dopiero się rozpoczyna. Pamiętaj o słowach bł. Bartłomieja Longo: „Kto szerzy różaniec, ten jest ocalony.” I – zacznij od siebie.
Módlmy się! Ks. Wojciech Bartkowicz

„Różaniec jest najpotężniejszą bronią, jaką możemy się bronić na polu walki” Siostra Łucja z Fatimy
Obietnice Matki Bożej dla odmawiających różaniec święty, dane błogosławionemu Alanowi de la Roche. Znany w historii apostoł różańca świętego i założyciel bractw różańcowych - bł. Alan, miał otrzymać od Matki Bożej następujące obietnice, przekazywane w tradycji zakonu dominikańskiego:

1. Wszyscy, którzy wiernie mi służyć będą odmawiając różaniec święty otrzymają pewną szczególną łaskę.
2. Wszystkim odmawiającym pobożnie mój różaniec przyrzekam moją szczególniejszą opiekę i wielkie łaski.
3. Różaniec będzie najpotężniejszą bronią przeciw piekłu, wyniszczy pożądliwości, usunie grzechy, wytępi herezje.
4. Cnoty i święte czyny zakwitną - najobfitsze zmiłowanie uzyska dla dusz od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych; o, ileż dusz uświęci ta modlitwa.
5. Dusza, która poleca mi się przez różaniec - nie zginie.
6. Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie różaniec święty, rozważając równocześnie tajemnice święte nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym - wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
7. Prawdziwi czciciele mego różańca nie umrą bez sakramentów świętych.
8. Chcę, aby odmawiający mój różaniec, mieli w życiu i przy śmierci światło i pełnię łask, aby w życiu i przy śmierci uczestniczyli w zasługach świętych.
9. Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które mnie czciły modlitwą różańcową.
10. Prawdziwi synowie mego różańca osiągną wielką chwałę w niebie.
11. O cokolwiek przez różaniec prosić będziesz - otrzymasz.
12. Rozszerzającym mój różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie.
13. Uzyskałam u syna mojego, aby wpisani do bractwa mojego różańca - mieli w życiu i przy śmierci za braci wszystkich mieszkańców nieba.
14. Odmawiający mój różaniec są moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna mojego jednorodzonego.
15. Nabożeństwo do mego różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do nieba.

Wybór myśli kard. Stefana Wyszyńskiego o modlitwie różańcowej

"Różaniec to łańcuch bezpieczeństwa na stromej skale szczytów górskich. Nie wolno się zatrzymywać na żadnej tajemnicy. Trzeba iść dalej. Bo pełnia życia jest u szczytów..."
"Może to być dla nas wszystkich pociechą w naszym trudnym, codziennym życiu. (...) I gdy my na tyle problemów rady nie mamy, zostaje jedno: mieć w kieszeni różaniec i modlić się za tych, którzy nam przyczyniają tyle udręki we własnej Ojczyźnie (...) Módlmy się za tych ludzi. Przeklinanie nic nie pomoże. Powtarzanie sobie różnych plotek czy dowcipów politycznych, też nic nie da. Ale modlitwa może pomóc. Ona zdolna jest oświecić umysły, poprawić wolę ludzką".
"Szepty uwielbień maryjnych uwagę naszą zwracają ku Osobie Chrystusa, podobnie, jak nie zrozumiemy dobrze i należycie życia Maryi bez życia Chrystusa".
"Każde «Zdrowas Maryjo», jest spowijaniem w chwałę Maryi. Są to jakby róże, a w każdej różyczce Jezus".

28 września 2014 r. Dwudziesta szósta Niedziela zwykła

Pierwsze czytanie: Ez 18, 25-28 Bóg nie chce śmierci grzesznika

Psalm responsoryjny: Ps 25 (24), 4-5. 6-7. 8-9 (R.: 6)

Drugie czytanie: Flp 2, 1-11 (krótsza perykopa Flp 2, 1-5) Jezus Chrystus wzorem pokory

Śpiew przed Ewangelią: J 10, 27

Ewangelia: Mt 21, 28-32 Nawrócenie prowadzi do zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, Panie”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?». Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć».

KOMENTARZ

Jedynie w Bogu pokładam nadzieję
Kiedy wymieniamy pięć warunków sakramentu pokuty, przy trzecim mówimy: „Mocne postanowienie poprawy”. Kładziemy przy tym akcent na przymiotnik „mocne”. To nie znaczy, że ufamy tylko sobie, lecz wyznając nasze grzechy, lepiej sobie uświadamiamy potrzebę łaski Bożej, żeby ta moja spowiedź była szczera, a postanowienie naprawdę mocne. W Ewangelii mamy dziś przypowieść o pracy, o synach oraz ich ojcu. On tak serdecznie mówi; „Dziecko, idź, pracuj!”. W tym tytule „dziecko” jest więcej prośby niż rozkazu. Pierwszy z nich mówi: „Idę”, ale nie poszedł. Drugi najpierw odmawia, ale po chwili pewnej refleksji – poszedł i pracował. Przypowieść Pana Jezusa jest prawdziwie z życia wzięta. Wiemy, że i dziś tak często bywa, bo taki jest charakter młodego człowieka. Ale Boski Mistrz dołącza do tej przypowieści – przykładu jakby wykład, kiedy porównuje religijną postawę arcykapłanów z czynami celników i nierządnic. Owi arcykapłani i uczeni w Piśmie uznawali jako swoje posłannictwo wierność temu prawu, które stanowiło komentarz do Pisma Świętego, który stawał się często przeinaczaniem jego istotnej treści.

Słowo Boże jest pełne miłości i miłosierdzia, a oni tymi komentarzami czynili je nie do udźwignięcia, jak to często mówił Pan Jezus. Jan Chrzciciel głosił z natchnienia Bożego – Bożą prawdę i zapowiadał przyjście Mesjasza, a oni go nie przyjęli. Z ich strony to nauczanie talmudyczne było swoistym formalizmem prawnym i zmierzało do wierności tym ich przepisom, a nie słowu Bożemu. Zresztą i dziś słyszymy podobne deklaracje ludzi wierzących, którzy są zadowoleni z siebie, bo... „chodzę do kościoła, byłem u spowiedzi wielkanocnej”. Ale trzeba sobie postawić pytanie: Czy to moje „chodzę do kościoła” nie kończy się na tym „chodzeniu”? A moja spowiedź czy nie jest tylko swoistym „zaliczeniem” przykazania kościelnego? Trzeba sobie przypomnieć i przemyśleć – przynajmniej od czasu do czasu – słowa Ojca Świętego Jana Pawła II z jego czwartej pielgrzymki do Ojczyzny: „Bądź chrześcijaninem naprawdę, nie tylko z nazwy, nie bądź chrześcijaninem byle jakim”.
Ks. Ludwik Warzybok

Ogłoszenia parafialne

Zbliża się październik- miesiąc poświęcony modlitwie różańcowej. Serdecznie zapraszam wszystkich do jego odmawiania. W kościele nabożeństwo różańcowe będzie odprawiane po Mszy Św. Osoby, które mają trudności z dojazdem do kościoła zachęcam do gromadzenia się przy kapliczkach przydrożnych i odmawiania wspólnego różańca, bo «Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich» (Mt 18, 20). Chrystus jest obecny pośród tych, którzy są zjednoczeni w Jego imieniu. Możemy mieć Go zawsze pośród nas, możemy doświadczać żywego Kościoła, możemy żyć rzeczywistością konstytuującą Kościół. Proponuję obecne modlitwy różańcowe ofiarować o pokój na świecie i wsparcie duchowe dla prześladowanych chrześcijan.



Kącik dla dzieci:

1) Prymas Tysiąclecia
2) pasja papieża Jana Pawła II w czasie studiów polonistycznych
3) zebranie kardynałów wybierających nowego papieża
4) państwo papieskie
5) nazwisko papieża Jana Pawła II
6) tytuł przyznany Janowi Pawłowi II 1 maja 2011 r.
7) udziela wiernym sakramentu bierzmowania
8) pozycja na boisku, na której grał przyszły papież
9) rodzinne miasto Jana Pawła II
10) sprzęt na zimowe wypady w góry
11) zdrobnienie imienia Karol


Wypełniony obrazek wytnij wraz z kuponem. Rozwiązanie zadania – hasło – należy napisać na kuponie wrzucić do koszyka przy ambonie. Losowanie nagród w niedzielę 5 października, po mszy świętej o godzinie 10.30.
Przez cały październik można przynosić obrazki przedstawiające Matkę Bożą Różańcową do zakrystii.

KUPON -wrześniowy
..................................
imię i nazwisko dziecka, wiek

...............................................
hasło