NR 6/2014


Z ŻYCIA PARAFII


10 kwietnia młodzież z naszej parafii przyjęła sakrament bierzmowania z rąk biskupa Piotra Krupy. Dziękuję wszystkim zaangażowanym w pomoc w uświetnieniu tego dnia, zwłaszcza paniom katechetkom, które udekorowały kościół i pomogły w przygotowaniu naszej młodzieży.



TRIDUUM PASCHALNE
Jest szczytem całego roku liturgicznego, a Wigilia Paschalna szczytem Triduum. To jak je przeżywamy w wierze, przenosi się na przeżywanie pozostałych w roku kościelnym celebracji i uroczystości. To jak je przeżywamy znajduje także swój wyraz w przeżywaniu własnego życia. Tajemnice Misterium Męki, Śmierci i Zmartwychwstania stanowią centrum przepowiadania Kościoła. Z tych Tajemnic wypływa nasza wiara, w nich się odradza i umacnia, wraz z towarzyszącą im łaską dociera jak woda do spragnionego miłości świata. Triduum Paschalne droga Miłości, Miłości do końca. Triduum Paschalne, to codzienna droga chrześcijanina. Droga, w której podąża za Chrystusem od Wieczernika, przez Gethsemani, loch, przesłuchania, skazanie, obumarcie sobie, aż do spotkania ze Zmartwychwstałym. Na tej drodze uczymy się rozpoznawać i a potem naśladować Pana. Od nas zależy czy uważnie wędrujemy tą drogą, czy może jako przypadkowi gapie jedynie przez chwilę obserwujemy to co rozgrywa się na naszych oczach i nie rozumiejąc, w pośpiechu odchodzimy do swoich pilniejszych, bardziej interesujących spraw.

WIECZERNIK — WIELKI CZWARTEK.
Umywanie nóg. Posługa zarezerwowana dla służących i niewolników. Konsternacja uczniów. Ich Mistrz chce im obmywać zakurzone stopy...Chce i czyni to... Zaczyna od pierwszego, od Piotra. Umiłowany Jan zapewne na wszystko by się zgodził, co pochodziło od Jego Pana, ale Piotr oponuje. Jeszcze nie rozumie i nie pojmuje, co znaczy być powołanym, wybranym. Pod wpływem spojrzenia i słów Jezusa jego początkowy opór znika i teraz poddaje się z zapałem obmyciu. Myśli o przyszłej chwale, którą obiecuje Mu Pan. W pełni zrozumie doniosłość tego wydarzenia, w rzymskim więzieniu, kiedy osamotniony i opuszczony będzie czekał na wyrok śmierci. Umyć nogi drugiemu, słabszemu, ubogiemu. Pozwolić sobie umyć nogi, przez kogoś większego, bardziej znaczącego. Umyć z miłości i przyjąć z miłością. Nie z obowiązku. Nie pod przymusem. Być wdzięcznym za możliwość służenia. Być wdzięcznym za posługę. Umycie nóg. Czasem większa kąpiel. Sakrament pojednania. Szafarz sakramentu, kapłan myjący nogi penitentowi. Umycie nóg. Pociecha, wsparcie duchowe, materialne powierzonym wiernym. Pociecha, wsparcie duchowe, materialne tym którzy obok nas tego potrzebują. Umycie nóg. Konieczność pochylenia się przed drugim. Konieczność zapomnienia o sobie. O swojej pozycji, znaczeniu. Niektórzy jak proboszcz z Ars, jak bł. ks. Jerzy , jak bł. Jan Paweł II, jak kilku znanych mi kapłanów i osób świeckich rozumieją i udzielają sakramentu mycia nóg naturalnie, przez całe swoje życie. Inni uczą się go całe swoje życie. A my sami? Wejdź do Wieczernika wraz z uczniami. Zasiądź przy stole. Usłysz, że Pan pragnie z tobą spędzić ten czas i wspólnie spożyć wieczerzę. Zobacz konsternację Piotra, gdy Pan chce umyć mu stopy. Jezus podchodzi do Ciebie. Schyla się i przyklęka, aby umyć ci stopy. Myje je. Wyciera. Patrzy na Ciebie. Wasze spojrzenia się spotykają. Jak odpowiesz na ten gest miłości i służby? On myje ci stopy i służy Samym Sobą w każdej Eucharystii, a Ty — komu służysz, kogo miłujesz? Czy pójdziesz za Nim do Ogrójca i dalej...?

MĘKA I ŚMIERĆ PANA JEZUSA — WIELKI PIĄTEK
Dziś będziemy patrzeć, adorować i kontemplować Tego, którego przebodliśmy... Rankiem trwał jeszcze proces.... Niedługo potem rozpoczęło się biczowanie... Cierniem ukoronowanie... Wybraliśmy Barabasza, a Tego, który nas do szaleństwa umiłował wydaliśmy na śmierć..., śmierć krzyżową Obraz Ecce Homo. Tak bardzo znamienne ułożenie szaty na kształt ubiczowanego Serca. Właśnie ten obraz miał przed swoimi oczyma w czasie swojej Paschy nasz Papież bł.Jan Paweł II.Via Dolorosa...Bolesna Matka, Cerenejczyk, Weronika, kobiety, tłum, setnik...Wywyższenie ... Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił? (Ps 22) Ojcze, przebacz im (Łk 23,24)...Dzisiaj ze Mną będziesz w raju (Łk 23,43)...Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha mego (Łk, 23,46)...Oto Matka twoja! (J 19,27)...Pragnę (J19,28)... Wykonało się! (J 19,30)...Konanie.... Tron Łaski czeka na każdego, oby nie zabrakło nam odwagi aby się do Niego przybliżyć...Wraz z Niepokalaną, przy Jej Bolesnym Sercu wytrwajmy do końca...Przebicie Najświętszego Serca...Narodziny Kościoła…Poczekajmy jeszcze na Józefa z Arymatei i Nikodema i zobaczmy gdzie zostanie złożone Ciało Pana...Odchodzimy do swoich domów, bijąc się w piersi. Ilu z nas właśnie dziś pamiętało aby zabrać ze sobą do siebie Maryję...? Wraz z Nią, z naszą Matką, będziemy przeżywać dzisiejszy wieczór, jutrzejsze godziny... Od Niej uczyć się będziemy wiary Wielkiej Soboty.

WIELKA SOBOTA — CISZA OCZEKIWANIA
Oczekiwanie na spełnienie Obietnicy Pana z Niepokalaną. Ona jedna w ciemności Wielkiego Piątku, pod Krzyżem pamiętała o zapowiedzi swojego Syna. Pan prowadził Ją całe życie ku tej Tajemnicy Odkupienia. Przygotowywał. Pamiętamy o Niepokalanej z Wielkiego Piątku, pamiętamy o Matce Bolesnej. Matce, wobec której tego Dnia i w Tej Godzinie Syna Człowieczego spełnia się proroctwo Symeona. Miecze przebiły Jej Niepokalane Serce. Przebiły, ale nie zdołały pozbawić Ją wiary i Jej zawierzenia Bogu. W tych sobotnich godzinach była jedyną osobą na ziemi, która zachowała wiarę pomimo tego czego doświadczyła, pomimo tego co widziała, dzięki temu co słyszała. Oczekiwała z wiarą, nadzieją i miłością. Ona jedna nie pobiegła do pustego grobu. Ona jedna nie musiała tam biec... Wiara stała się pewnością.

WIGILIA PASCHALNA — NIEDZIELA ZMARTYWCHWSTANIA
Zabrzmiało radosne Alleluja! Alleluja! Alleluja! Serca poszerzone radością. Gotowe na spotkanie ze Zmartwychwstałym... Choć może trzeba będzie na to spotkanie trochę poczekać. Najpierw trzeba dobiec do Pustego Grobu. Wejść i wyjść z niego. Uwierzyć oczom....i rozejrzeć się wokół. Niedaleko nas jest Pan...Przez te nadchodzących 50 dni, których dzisiejszej nocy jest początek, każdy z nas może spotkać Zmartwychwstałego. On czeka na nas. Pragnie nas pocieszyć, umocnić, sprawić aby nasza radość była pełna. Abyśmy mogli stać się w pełni Jego świadkami. Patrzeć jak Chrystus, Pan nasz, spełnia zadanie pocieszenia(swoich) i porównać Go do przyjaciół, którzy zwykli pocieszać się wzajemnie. (Ćwiczenia Duchowne 224. Ignacy Loyola). Zmartwychwstały Pan wychodzi swoim na spotkanie. Każdemu z nich niesie pociechę i radość; nadzieję i miłość. Każdego dnia, każdej godziny możemy odnajdywać siebie w tych spotkaniach. Pamiętać o nich, przeżywać je, kontemplować. Spotkania prowadzące do Tajemnicy Zmartwychwstania. Podobnie do Tajemnicy Zmartwychwstania prowadzą pieśni Alleluja!. Chwalmy Pana!. Napełnijmy nasze serca i uszy dźwiękiem rozśpiewanych dzwonów i okrzyków Alleluja!. Pozdrawiajmy się wzajemnie zawołaniem „Radości moja! Chrystus Zmartwychwstał”. Nieśmy radość Zmartwychwstania. Miłość na śmierć nie umiera. Ci którzy spotkali Zmartwychwstałego, stają się świadkami Miłości i wyruszają w drogę, tam gdzie Pan ich posyła. Alleluja! Alleluja!
Zapraszam wszystkich do udziału w uroczystościach Wielkiego Czwartku, Wielkiego Piątku, Wielkiej Soboty i Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Niech to będzie czas wypełniony modlitwą i skupieniem.

13 kwietnia 2014 r. Szósta Niedziela Wielkiego Postu - Niedziela Palmowa

Ewangelia: Mt 21, 1-11 Wjazd Jezusa do Jerozolimy

Pierwsze czytanie:Iz 50, 4-7 Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i wiem, że nie doznam wstydu.

Psalm responsoryjny:Ps 22 (21), 8-9. 17-18a. 19-20. 23-24 (R.: 2a)

Drugie czytanie: Flp 2, 6-11 Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył

Śpiew przed Ewangelią: Flp 2, 8-9

Ewangelia: Mt 27, 11-54 Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Mateusza.

Mt 27, 11-54 Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa według świętego Mateusza.

Jezus przed Piłatem Jezusa zaś stawiono przed namiestnikiem. Namiestnik zadał Mu pytanie: I. Czy Ty jesteś królem żydowskim? E. Jezus odpowiedział: ╋ Tak, Ja nim jestem. E. A gdy Go oskarżali arcykapłani i starsi, nic nie odpowiadał. Wtedy zapytał Go Piłat: I. Nie słyszysz, jak wiele zeznają przeciw Tobie? E. On jednak nie odpowiadał mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił. Jezus odrzucony przez swój naród A był zwyczaj, że na każde święto namiestnik uwalniał jednego więźnia, którego chcieli. Trzymano zaś wtedy znacznego więźnia, imieniem Barabasz. Gdy się więc zebrali, spytał ich Piłat: I. Którego chcecie, żebym wam uwolnił, Barabasza czy Jezusa, zwanego Mesjaszem? E. Wiedział bowiem, że przez zawiść Go wydali. A gdy on odbywał przewód sądowy, żona jego przysłała mu ostrzeżenie: I. Nie miej nic do czynienia z tym Sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele nacierpiałam się z Jego powodu. E. Tymczasem arcykapłani i starsi namówili tłumy, żeby prosiły o Barabasza, a domagały się śmierci Jezusa. Pytał ich namiestnik: I. Którego z tych dwóch chcecie, żebym wam uwolnił? E. Odpowiedzieli: T. Barabasza. E. Rzekł do nich Piłat: I. Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem? E. Zawołali wszyscy: T. Na krzyż z Nim! E. Namiestnik odpowiedział: I. Cóż właściwie złego uczynił? E. Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: T. Na krzyż z Nim! E. Piłat widząc, że nic nie osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: I. Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz. E. A cały lud zawołał: T. Krew Jego na nas i na dzieci nasze. E. Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.
Król wyśmiany Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jezusa z sobą do pretorium i zgromadzili koło Niego całą kohortę. Rozebrali Go z Jego szat i narzucili na Niego płaszcz szkarłatny. Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: T. Witaj, królu żydowski! E. Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie. Droga krzyżowa Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon. Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jezusa. Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejsce Czaszki, dali Mu pić wino zaprawione goryczą. Skosztował, ale nie chciał pić. Gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. I siedząc, tam Go pilnowali. A nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: To jest Jezus, król żydowski. Wtedy też ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie. Wyszydzenie na krzyżu Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami, mówiąc: T. Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, ocal sam siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża. E. Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali: T. Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. Jest królem Izraela: niechże teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego. Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: Jestem Synem Bożym. E. Tak samo lżyli Go i złoczyńcy, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Śmierć Jezusa Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: ╋ Elí, Elí, lemá sabachtháni? E. To znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Słysząc to, niektórzy ze stojących tam mówili: T. On Eliasza woła. E. Zaraz też jeden z nich pobiegł i wziąwszy gąbkę, napełnił ją octem, włożył na trzcinę i dawał Mu pić. Lecz inni mówili: T. Poczekaj! Zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go wybawić. E. A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha. Wszyscy klękają i przez chwilę zachowują milczenie. Po śmierci Jezusa A oto zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół; ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać. Groby się otworzyły i wiele ciał świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli do Miasta Świętego i ukazali się wielu. Setnik zaś i jego ludzie, którzy odbywali straż przy Jezusie, widząc trzęsienie ziemi i to, co się działo, zlękli się bardzo i mówili: T. Prawdziwie, ten był Synem Bożym.

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE – NIEDZIELA PALMOWA –13.04.2014r.
1.W Wielki Czwartek, przed południem, kapłani odnowią swoje przyrzeczenia kapłańskie podczas Mszy Świętej w katedrze pelplińskiej, a wieczorem w parafiach odprawiona zostanie uroczysta Msza Święta, nawiązująca do Ostatniej Wieczerzy, podczas której Chrystus ustanowił sakramenty Eucharystii i kapłaństwa. W naszym kościele Msza Święta zostanie odprawiona o godz. 19.00. Po niej Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do ciemnicy. Adoracja potrwa do godz. 21.00.
2. W Wielki Piątek adoracja Najświętszego Sakramentu w ciemnicy rozpocznie się od godz. 9.00 i potrwa do wieczornych obrzędów. Przychodźmy licznie do kościoła na prywatną modlitwę, aby zawierzyć Chrystusowi wszelkie swoje osobiste lub rodzinne problemy. Najlepiej czuwajmy w wyznaczonych dla poszczególnych rejonów parafialnych godzinach: od godz. 9.00 do 10.00 mieszkańcy Gajewa Zabudowań, Głodowa i Osin, od 10.00 do 11.00 Rudawki i Kiwitkowo, od 11.00 do 12.00 Sarnowo I i II, od 12.00 do 13.00 Milewo, od 13.00 do 14.00 Twarda Góra i Milewko, od 14.00 do 15.00 Rychławskie Pola lewa i prawa strona, od 15.00 do 16.00 Kamionka prawa strona, od 16.00 do 17.00 Kamionka lewa strona, od 17.00 do 18.00 Rychława prawa strona, od 18.00 do 19.00 Rychława lewa strona. W tym dniu obowiązuje post ścisły. Liturgię wieczorną Męki Pańskiej rozpoczniemy o godz. 19.00. Jest to jedyny dzień w ciągu roku, gdy nigdzie na świecie nie odprawia się Mszy Świętej. Centrum stanowi adoracja krzyża, który chcemy ucałować z wdzięcznością jako szczególny znak, przez który Chrystus dokonał zbawienia świata. Ofiary złożone przy tej okazji będą przeznaczone na utrzymanie Bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Po zakończonych obrzędach Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do Grobu Pańskiego.
3. W Wielką Sobotę adorację rozpoczniemy o godz. 9.00 i zachęcam do adoracji w podobnym porządku rejonowym, jak we Wielki Piątek. W tym dniu nie obowiązuje post i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, lecz zaleca się je, jako przygotowanie do świątecznego posiłku z pobłogosławionych pokarmów. O godz. 12.00, nastąpi w kościele poświęcenie przyniesionych pokarmów, tzw. święconek Obrzędy wieczorne rozpoczną się o godz. 22.00 zakończone procesją rezurekcyjną. Na uroczystości wieczorne przynosimy ze sobą do kościoła świece.
4. W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego Msze Święte będą o godz. 9.00 i 10.30, natomiast w II Święto – jak w każdą niedzielę: o 7.20, 9.00 i 10.30